Το αντιτορπιλικό Βασίλισσα Όλγα υπήρξε ένα από τα πιο ένδοξα πολεμικά πλοία του Ελληνικού Βασιλικού Ναυτικού. Βρετανικής ναυπήγησης που πολέμησε και βυθίστηκε κατά τη διάρκεια του Β΄ΠΠ. Από την Αδριατική και τα στενά του Οτράντο μέχρι την βόρεια Αφρική και την Σικελία το αντιτορπιλικό έγραψε λαμπρές σελίδας δόξας πολεμώντας το ιταλικό Ναυτικό μέχρι την άδοξη βύθισή του από γερμανικά Stukas στη Λέρο το 1943.
Το αντιτορπιλικό Βασίλισσα Όλγα ναυπηγήθηκε στα βρετανικά ναυπηγεία Υarrow την περίοδο 1936-38. Ήταν της ίδιας κλάσης με το Βασιλεύς Γεώργιος και τα δύο προερχόμενα από την κλάση G (ελαφρά τροποποιημένη σε ότι αφορούσε τον οπλισμό) με την ομώνυμη κλάση του βρετανικού Ναυτικού. Οι διαστάσεις του σκάφους ήταν μήκος 97,5 μέτρα, πλάτος 9,7 μέτρα και βύθισμα 2,7 μέτρα.
Το πλήρες εκτόπισμα των σκαφών ανερχόταν σε 1414 τόνους, είχαν μέγιστη ταχύτητα 35,5 κόμβων, οι δύο ατμολέβητες του σκάφους τύπου Parsons απέδιδαν ισχύ 34.000 ίππων και η εμβέλεια του σκάφους ήταν 10,240 χλμ. στους 15 κόμβους. Ο οπλισμός του σκάφους αποτελείτο από 4 πυροβόλα των 5 ιντσών (127 χλστ.) , 4 Α/Α πολυβόλα των 37 χλστ. και 2 τετραπλούς τορπιλοσωλήνες των 21 ιντσών.
Το 1941 αφαιρέθηκε το 4ο πυροβόλο των 5 ιντσών και οι πρυμνιοί τορπιλοσωλήνες για να προστεθούν 1 Α/Α πυροβόλο 3 ιντσών και 6 πυροβόλα 20 χλστ. καθώς και συσκευή ανθυποβρυχιακού πολέμου. Να σημειωθεί πως τα πυροβόλα των 127 και των 37 χλστ. ήταν γερμανικής προέλευσης και για αυτό το λόγο τοποθετήθηκαν στην Ελλάδα μετά τον κατάπλου του σκάφους από τα βρετανικά ναυπηγεία, καθώς η Γερμανία δεν επιθυμούσε την μεταφορά τους στην Βρετανία. Το πλήρωμα ήταν 145 άτομα.
Η δράση του στον Β΄ΠΠ και η βύθισή του
Το Βασίλισσα Όλγα είναι από τα πιο ένδοξα πολεμικά πλοία του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού. Έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις την περίοδο 1940-43. Μέχρι τον Απρίλιο του 1941 έλαβε μέρος σε συνοδείες νηοπομπών, καθώς και στην πρώτη και τρίτη (14-15 Νοεμβρίου 1940, 4-5 Ιανουαρίου 1941) επιδρομή στο Στενό του Οτράντο. Μετά την κατάληψη της Ελλάδας διέφυγε στη Μέση Ανατολή. Μεταξύ Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου του 1941, πραγματοποίησε μετασκευή στην Καλκούτα.
Επανήλθε στη Μεσόγειο τον Φεβρουάριο του 1942, για να λάβει μέρος στις επιχειρήσεις του Tobruk, ενταγμένο σε βρετανική μοίρα, όπου είχε ιδιαίτερα αξιόλογη δράση με κυβερνήτη τον Πλωτάρχη Γ. Μπλέσσα. Στις 14 Δεκεμβρίου 1942 βύθισε κοντά στη Βεγγάζη, σε συνεργασία με το βρετανικό αντιτορπιλικό ΡΕΤΑRD, το ιταλικό υποβρύχιο VARSCIEC.
Στις 18 Ιανουαρίου 1943 βύθισε στην περιοχή της Παντελλάρια το ιταλικό πετρελαιοφόρο STROMBOLI (500 τόνων). Στις 2 Ιουνίου 1943 σε συνεργασία με το βρετανικό αντιτορπιλικό JERVIS βύθισε ιταλική νηοπομπή, αποτελούμενη από 2 πολεμικά πλοία και 2 πλοία συνοδείας, μεταξύ αυτών το αντιτορπιλικό CASTORE (650 τόν.).Στη συνέχεια έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις κατάληψης της Παντελλάρια και της αποβάσεως στη Σικελία.
Στις 18 Σεπτεμβρίου 1943 βύθισε σε συνεργασία με τα βρετανικά FAULKNOR και ΕCLIPSE κοντά στην Αστυπάλαια και άλλη νηοπομπή, αποτελούμενη από τα φορτηγά ΡLUTO (2.000 τόν.) και PAOLO (4.000 τόν.) και το συνοδό τους Νο 2104. Τελικά, το ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΟΛΓΑ βυθίστηκε από γερμανική αεροπορική επιδρομή στις 26 Σεπτεμβρίου 1943, ενώ ήταν αγκυροβολημένο στον όρμο Λακκί της Λέρου. Απωλέσθησαν ο Κυβερνήτης, 6 αξιωματικοί και 65 υπαξιωματικοί και ναύτες.
