H Τουρκία μετά την ανάπτυξη μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων (UAV), προσανατολίζεται στην κατασκευή μίνι-υποβρυχίων στο εγγύς μέλλον τα οποία τα θεωρεί ως «game changer» στις επιδιώξεις στα πλαίσια του δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας» με βάση το οποίο θέλει να αρπάξει μεγάλο μέρος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
Επί της ουσίας επιδιώκει την απόκτηση δυνατότητας αιφνιδιασμού σε αέρα και θάλασσα.
Ο Kozan Selçuk Erkan, Τούρκος αναλυτής που παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις, μιλώντας για τις ικανότητες κατασκευής υποβρυχίων της Τουρκίας, είπε στον κρατικό τηλεοπτικό σταθμό TRT Haber ότι «υπάρχει μια σιωπηλή και έντονη διαδικασία σύμφωνα με το πνεύμα του υποβρυχίου».
Είπε ότι η Άγκυρα απέκτησε αυτή τη στρατηγική προσέγγιση χάρη στα προγράμματα κατασκευής υποβρυχίων που συνεχίζονται από τη δεκαετία του 1980.
Με την ανάπτυξη των υποβρυχίων κλάσης Reis – υποβρυχίων με σύστημα AIP που αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο του New Type Submarine Project – η βιομηχανία της χώρας έχει φτάσει σε πολύ υψηλότερα επίπεδα, είπε ο Erkan.
Σχολιάζοντας τα μίνι-υποβρύχια, ο Ερκάν υπογράμμισε ότι τα μικρά υποβρύχια, λόγω της φύσης τους, θα είναι πιο δύσκολο να αναπτυχθούν επειδή πάρα πολλά υποσυστήματα πρέπει να ενσωματωθούν σε μικρούς χώρους.
«Αλλά αυτό είναι κάτι που η ναυπηγική μας βιομηχανία μπορεί να χειριστεί τώρα», είπε.
Είπε ότι το μίνι-υποβρύχιο, με κωδικό STM-500, το οποίο αναπτύχθηκε από την STM που στο παρελθόν είχε αναλάβει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των υποβρυχίων κατηγορίας Reis, θα είναι μια πλατφόρμα όπου ο ρυθμός ανάπτυξης των εγχώριων εξαρτημάτων θα ανέβει σε πολύ υψηλά επίπεδα.
«Όλοι γνωρίζουν σε τι είδους εμπάργκο είναι εκτεθειμένη η χώρα μας σε ορισμένα στρατηγικά υποσυστήματα», σχολίασε, σημειώνοντας ότι «με τα μίνι υποβρύχια που θα παράγουμε, θα προκύψει μια κατηγορία στην οποία η εξάρτηση από το εξωτερικό σε αυτόν τον τομέα θα παραμείνει στο χαμηλότερο επίπεδο. .”
Περιγράφοντας αυτές τις πλατφόρμες ως «ισχυρά οχήματα υψηλής εμβέλειας που μπορούν να μείνουν κάτω από την επιφάνεια του νερού για μεγάλο χρονικό διάστημα», ο Ερκάν επεσήμανε τη γεωστρατηγική θέση της Τουρκίας, εξηγώντας:
«Μπορεί να μην είναι δυνατό να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα με μεγάλα υποβρύχια σε περιοχές όπως το Αιγαίο Θάλασσα, η οποία είναι επίσης γνωστή ως Θάλασσα των Νησιών, με μερικώς μικρό βάθος, και η Μαύρη Θάλασσα, η οποία είναι μια κλειστή θάλασσα.
Η Τουρκία, η οποία βρίσκεται στο δρόμο να γίνει παγκόσμιος παίκτης, χρειάζεται υποβρύχια όπως η κατηγορία Reis, όπου η τεχνολογία βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο». Συνέχισε λέγοντας, «ωστόσο, τα μίνι-υποβρύχια, τα οποία είναι οικονομικώς αποδοτικά σε ότι αφορά την κατασκευή και τη λειτουργία τους, είναι ζωτικής σημασίας για εμάς».
Τα προϊόντα που παράγει η Τουρκία στην αμυντική βιομηχανία βρίσκουν αγοραστές σε διάφορες αγορές του κόσμου, είπε ο Ερκάν, και «η Τουρκία έχει ανέβει στην κορυφαία κατηγορία στη στρατιωτική ναυπηγική βιομηχανία τα τελευταία χρόνια», πρόσθεσε.
«Όσον αφορά τα μίνι υποβρύχια, είμαστε ακριβώς στη θέση των UAV τακτικής κατηγορίας… Όταν η Τουρκία άρχισε να παράγει UAV τακτικής κατηγορίας, υπήρχαν μόνο μεγάλης κατηγορίας ή ακριβά τακτικά UAV στον κόσμο. Δεν θα ήταν λάθος να πούμε ότι η Άγκυρα φούντωσε αυτή την αγορά στον κόσμο με τη σωστή επιλογή», εξήγησε.
«Στην κατηγορία των μικρών υποβρυχίων, βρισκόμαστε ακριβώς στο ίδιο σημείο αυτήν τη στιγμή. Με άλλα λόγια, ενώ η Δύση προσανατολίζεται είτε προς πολύ μεγάλα και ακριβά υποβρύχια είτε προς πολύ ακριβά από τεχνολογική άποψη υποβρύχια, ο προσανατολισμός μας σε αυτόν τον τύπο μικρού υποβρυχίου μπορεί να δημιουργήσει διαφορετική αγορά για εμάς», πρόσθεσε.
Ο Ερκάν είπε ότι πολλές χώρες στον κόσμο θέλουν να έχουν ένα υποβρύχιο αλλά δεν θέλουν να υποστούν το βάρος του λειτουργικού κόστους.
«Πιστεύω ότι τα εθνικά μίνι-υποβρύχια έχουν τη δυνατότητα να είναι ένας διαφορετικός πολλαπλασιαστής ισχύος όπως τα UAV», είπε.
Σημειώνεται ότι τουρκικές πηγές, παρουσίασαν πρόσφατα το KM-STC10, ένα θαλάσσιο όχημα διττής λειτουργίας τόσο δηλαδή ως σκάφος επιφανείας όσο και ως υποβρύχιο σκάφος, και αφορά τον εξοπλισμό των Τούρκων υποβρύχιων κομάντος της δύναμης SAS-SAT.
Η κύρια αποστολή του υποβρυχίου μεταφορικού πλοίου KM-STC10 είναι να μεταφέρει Προσωπικό Ειδικών Δυνάμεων του Τουρκικού Στρατού στην περιοχή επιχείρησης και αυτό σε συνδυασμό με την εγγύτητα των ελληνικών νησιών αποτελεί ακόμα έναν πονοκέφαλο για τα επιτελεία.
Το μίνι υποβρύχιο KM-STC10 θα προσφέρει σημαντική συμβολή στις αποστολές των ομάδων υποβρύχιας επιδρομής, όπως επιδρομή, δολιοφθορά, επίθεση, υποβρύχια επίθεση, σήμανση στόχων, διείσδυση, αναφέρουν τουρκικές πηγές.!
Το όχημα σχεδίασης και κατασκευής της Kuasar Marine είναι εκτοπίσματος 5,3 τόνων, ενώ μπορεί να κινηθεί με ταχύτητα 25 κόμβων στην επιφάνεια και 4 κόμβους σε βάθος 30 μέτρων ενώ σκοπό έχει να εξοπλίσει μονάδες ειδικών δυνάμεων.
Εκτός από το KM-STC10, αναπτύσσεται και το μικρό επιθετικό υποβρύχιο STM500 που θα διαθέτει σύστημα πρόωσης ντιζελοκινητήρων / ηλεκτροκινητήρων, θα έχει εκτόπισμα 458 τόνων σε ανάδυση και 550 τόνων σε κατάδυση και μήκος 42 μέτρα.
Θα φέρει τέσσερις τορπιλοβλητικούς σωλήνες και συνολικά οκτώ τορπίλες. Εχει δυνατότητα για 18 μέλη πληρώματος και μπορεί να καταδύεται σε βάθος 250 μέτρων και άνω για 30 ημέρες με ομάδα Ειδικών Δυνάμεων 6 ατόμων.
Η μέγιστη ταχύτητά του φτάνει τους 18 κόμβους.
Εχει σχεδιαστεί για υποβρύχιο πόλεμο, ειδικές επιχειρήσεις, συλλογή πληροφοριών και διαθέτει – μεταξύ άλλων – σύστημα διαχείρισης μάχης, ραντάρ πλοήγησης, περισκόπια Optronic Navigation and Assault, αντίμετρα τορπίλης, μέτρα ηλεκτρονικής υποστήριξης (ESM) και σόναρ: CAS, CTA, PRS, MAS, IDRS, ONA.
Οι Τούρκοι λένε πως θα ναυπηγηθεί εντός του 2022.
Όσο στην Ελλάδα επαναπαυόμαστε σε αποσπασματικές προμήθειες οπλικών συστημάτων η Τουρκία μας ετοιμάζει «δυσάρεστες» εκπλήξεις που θα τις βρούμε μπροστά μας στο κοντινό μέλλον.
Η Άγκυρα έχει κατανοήσει όχι μόνο τον πόσο απαραίτητη είναι η «εξοπλιστική ανεξαρτησία» αλλά και ότι ο πόλεμος αλλάζει μορφή και όποιος διαθέτει μικρά, ευέλικτα και αποτελεσματικά οπλικά συστήματα πραγματοποιεί δυσανάλογα μεγάλου μεγέθους καταστροφές.
