Ένας κινεζικός άξονας που ανησυχεί τις ΗΠΑ δημιουργείται στην Λατινική Αμερική με την κυβέρνηση της Νικαράγουας να ανακοινώνει πως διακόπτει τις διπλωματικές σχέσεις της με την Ταϊβάν και αναγνωρίζει πλέον την «ενιαία Κίνα».
«Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας είναι η μοναδική νόμιμη κυβέρνηση η οποία αντιπροσωπεύει όλη την Κίνα και η Ταϊβάν είναι αναπόσπαστο μέρος της κινεζικής επικράτειας», αναφέρει ανακοίνωση που υπογράφεται από τον υπουργό Εξωτερικών της Νικαράγουας, τον Ντένις Μονκάδα.
Η κυβέρνηση του προέδρου Ντανιέλ Ορτέγα «διακόπτει από σήμερα τις διπλωματικές σχέσεις της με την Ταϊβάν και αναστέλλει κάθε είδους επαφή ή επίσημες σχέσεις», προστίθεται.
Μπορεί ο Ορτέγα να θεωρείται πλέον δικτάτορας από τους Δυτικούς και οι Αμερικανοί να εκτοξεύουν… βελάκια στο κάδρο του, αλλά δεν παύει να αποτελεί πλήγμα για αυτούς η απόφασή του για μία εντελώς κινεζική «στροφή».
Η Νικαράγουα στο παρελθόν φημολογούνταν ότι ήταν (και μάλλον είναι ακόμα) διαθέσιμη να φιλοξενήσει ρωσική βάση στο έδαφός της, μία σκέψη την οποία η Μόσχα την έχει επαναφέρει ως πιθανό αντίποινο αν η Ουκρανία ενταχθεί στο ΝΑΤΟ ή αν απροκάλυπτα «φιλοξενήσει» αμερικανικά στρατεύματα και στρατηγικά αμερικανικά οπλικά συστήματα.
Η Νικαράγουα δεν είναι μία τυχαία γεωπολιτικά χώρα καθώς υπάρχει ρωσοκινεζικός σχεδιασμός για την δημιουργία διώρυγας που θα αποτελέσει το αντίπαλο δέος στην ελεγχόμενη από τις ΗΠΑ διώρυγα του Παναμά.
Οι Κινέζοι είναι διαθέσιμοι να την χρηματοδοτήσουν εξολοκλήρου. Τώρα που η Νικαράγουα δεν αναγνωρίζει το καθεστώς της Ταϊβάν, στις ΗΠΑ ανησυχούν ότι αυτό δεν είναι απλώς μία πολιτική αντιδραστική ενέργεια αλλά θα σημάνει ραγδαίες γεωπολιτικές εξελίξεις.
Το ΥΠΕΞ της Ταϊβάν αντέδρασε εκφράζοντας την «οδύνη και τη λύπη» του από «βάθους καρδίας» για τη «μονομερή» απόφαση αυτή, κατηγορώντας τη Μανάγουα πως απαρνήθηκε τη μακρόχρονη «φιλία» της με την Ταϊπέι.
Η εξέλιξη –που ανακοινώθηκε απρόσμενα και απροειδοποίητα– καταγράφεται ενώ οι ΗΠΑ έχουν κάνει ακόμη πιο σκληρές τις κυρώσεις σε βάρος του Ντανιέλ Ορτέγα, ο οποίος επανεξελέγη τον Νοέμβριο για τέταρτη συναπτή θητεία στην προεδρία, αφού οι υπηρεσίες ασφαλείας έθεσαν υπό κράτηση πρακτικά όλους τους δυνητικούς αντιπάλους του.
Η Ταϊβάν συνεργαζόταν ως σήμερα με τη Νικαράγουα ιδίως στους τομείς της υγείας, της γεωργίας και της κοινωνικής στέγης.
Αρκετές εταιρίες της νήσου είναι εγκατεστημένες στο κράτος της κεντρικής Αμερικής από τη δεκαετία του 1990.
Μόλις 14 χώρες αναγνωρίζουν πλέον επίσημα την Ταϊβάν, όπου κατέφυγαν τα στρατεύματα των εθνικιστών το 1949 μετά την ήττα τους από τους κομμουνιστές του Μάο Τσετούνγκ. Το Πεκίνο θεωρεί πάντα τη νήσο εξεγερμένη επαρχία της Κίνας, προορισμένη να επανενωθεί στο μέλλον με την ηπειρωτική χώρα, διά της βίας εάν χρειαστεί.
Οι εντάσεις ανάμεσα στο Πεκίνο και στην Ταϊπέι έχουν κλιμακωθεί μετά την εκλογή το 2016 στην προεδρία της Ταϊβάν της Τσάι Ινγκ-ουέν, πολιτικού που ανήκει σε μια παράταξη η οποία παραδοσιακά τάσσεται υπέρ της ανακήρυξης της ανεξαρτησίας της νήσου.
Έκτοτε, το Πεκίνο έχει καταφέρει να αποσπάσει από την Ταϊπέι τη διπλωματική αναγνώριση οκτώ χωρών, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων στη Λατινική Αμερική (Παναμάς, Ελ Σαλβαδόρ, Δομινικανή Δημοκρατία, Νικαράγουα). Η Ονδούρα, η Γουατεμάλα και το Μπελίζ είναι οι τελευταίοι σύμμαχοι που απομένουν στην Ταϊβάν στην περιφέρεια της Λατινικής Αμερικής.
Στην Ονδούρα, η εκλεγμένη πρόεδρος Σιομάρα Κάστρο, η οποία θα αναλάβει τα καθήκοντά της την 27η Ιανουαρίου, υποσχέθηκε προεκλογικά ότι θα εξετάσει το ενδεχόμενο να διακόψει τις σχέσεις ανάμεσα στην Τεγκουσιγκάλπα και στην Ταϊπέι προς όφελος του Πεκίνου, αλλά δεν το έχει επαναλάβει αφότου κέρδισε τις εκλογές και συνεργάτες της έχουν αφήσει να εννοηθεί πως θα το αποφύγει για να μη διαταραχθούν οι σχέσεις με τις ΗΠΑ.
Η διακοπή των διπλωματικών σχέσεων της Νικαράγουας με την Ταϊβάν είναι πλήγμα για την Ουάσινγκτον. Το κινεζικό πρακτορείο ειδήσεων Νέα Κίνα μετέδωσε πριν από λίγο ότι αντιπροσωπείες της Νικαράγουας και της Κίνας διεξήγαγαν σήμερα συνομιλίες στην πόλη Τιαντζίν.
Οι Αμερικανοί θεωρούν πως η σύσφιγξη των σχέσεων με την Κίνα θα σημάνει την έναρξη δυσμενών για αυτούς γεωπολιτικών καταστάσεων σε μία χώρα στην οποία δεν διαθέτουν καμία ουσιαστική γεωπολιτική επιρροή.
Το κανάλι της Νικαράγουας ( ισπανικά : Canal de Nicaragua ), επίσημα το Σχέδιο Διώρυγας και Ανάπτυξης της Νικαράγουας (επίσης αναφέρεται ως το Μεγάλο Κανάλι της Νικαράγουας ή το Μεγάλο Μεσοωκεανικό Κανάλι ) ήταν μια προτεινόμενη ναυτιλιακή διαδρομή μέσω της Νικαράγουας για τη σύνδεση της Καραϊβικής Θάλασσας με τον Ειρηνικό Ωκεανό .
Οι επιστήμονες ανησυχούσαν για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του έργου, καθώς η λίμνη Νικαράγουα είναι η βασική δεξαμενή γλυκού νερού της Κεντρικής Αμερικής ενώ η βιωσιμότητα του έργου αμφισβητήθηκε από εμπειρογνώμονες και μηχανικούς της ναυτιλίας.
Η κατασκευή ενός καναλιού χρησιμοποιώντας τον ποταμό Σαν Χουάν ως οδό πρόσβασης στη λίμνη Νικαράγουα προτάθηκε για πρώτη φορά στην πρώιμη εποχή της αποικιοκρατίας.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες εγκατέλειψαν τα σχέδια για την κατασκευή μιας πλωτής οδού στη Νικαράγουα στις αρχές του 20ού αιώνα, αφού αγόρασαν τα γαλλικά συμφέροντα στη Διώρυγα του Παναμά .
Τον Ιούνιο του 2013, η Εθνοσυνέλευση της Νικαράγουας ενέκρινε νομοσχέδιο για τη χορήγηση 50 χρόνια παραχώρησης με χρηματοδότηση και τη διαχείριση του έργου για την Νικαράγουα Κανάλι Ανάπτυξης Επενδύσεων HK Group (HKND) με επικεφαλής τον Wang Jing , ένας Κινέζος επιχειρηματίας.
Η παραχώρηση θα μπορούσε να είχε παραταθεί για άλλα 50 χρόνια από τη στιγμή που η πλωτή οδός ήταν λειτουργική.
Το 2015, δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης ανέφεραν ότι το έργο θα καθυστερούσε και πιθανώς να ακυρωθεί επειδή ο προσωπικός πλούτος του Wang μειώθηκε σημαντικά ως αποτέλεσμα του κραχ του κινεζικού χρηματιστηρίου το 2015-16 .
“Μεγάλα έργα” όπως η βυθοκόρηση επρόκειτο να πραγματοποιηθούν μετά το τελείωμα μιας προβλήτας στον Ειρηνικό Ωκεανό, της οποίας η κατασκευή σχεδιαζόταν να ξεκινήσει στα τέλη του 2016.
Η κυβέρνηση της Νικαράγουας απέτυχε να παρουσιάσει αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με το εάν ή το έργο δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί, δημιουργώντας έτσι αμφιβολίες για την ολοκλήρωσή του.
Ο Όμιλος HKND δήλωσε ότι η χρηματοδότηση θα προερχόταν από πωλήσεις χρέους και μετοχών και μια πιθανή αρχική δημόσια προσφορά.
Μέχρι τον Μάιο του 2017, δεν είχε αναφερθεί καμία συγκεκριμένη ενέργεια για την κατασκευή του καναλιού και εκφράστηκαν περαιτέρω αμφιβολίες για τη χρηματοδότησή του.
Τον Φεβρουάριο του 2018, οι αναλυτές θεώρησαν ευρέως το έργο ως ακυρωμένο, αν και ο επικεφαλής του έργου επέμεινε ότι οι εργασίες ήταν σε εξέλιξη και η HKND διατήρησε τα νόμιμα δικαιώματα για την παραχώρηση για το κανάλι καθώς και παράπλευρα έργα. Παρά το γεγονός ότι το HKND έπαψε να λειτουργεί τον Απρίλιο του 2018, η κυβέρνηση της Νικαράγουας δηλώνει ότι θα συνεχίσει με τις απαλλοτριώσεις ξηράς γης 908 τετραγωνικών χιλιομέτρων (351 τετραγωνικά μίλια) εντός της Νικαράγουα.
Σημειώνεται ότι ρωσικά στρατηγικά βομβαρδιστικά Tu-160 είχαν επισκεφθεί τη Βενεζουέλα και τη Νικαράγουα (για πρώτη φορά) πραγματοποιώντας περιπολίες στη θαλάσσια περιοχή της Καραϊβικής το 2017.
Σύμφωνα με την τότε ανακοίνωση του ρωσικού υπουργείου Αμύνης τα ρωσικά βομβαρδιστικά πριν επιστρέψουν στη Ρωσία, προσγειώθηκαν ξανά στη Βενεζουέλα προερχόμενα από τη Νικαράγουα.
«Τα βομβαρδιστικά απογειώθηκαν από το διεθνές αεροδρόμιο του Maiquetia στο Καράκας διανύοντας μια απόσταση 13.000 χλμ. και αφού ανεφοδιάστηκαν στον αέρα από αεροσκάφη IL-98 στη θάλασσα της Νορβηγίας επέστρεψαν στη βάση τους», ανακοινώθηκε από το ρωσικό υπουργείο.
Οι δύο χώρες αποτελούν μέρος ενός ρωσικού σχεδιασμού για δημιουργία βάσεων ώστε να ασκείται πίεση στις ΗΠΑ.
Πάλι το 2017 ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού ανακοίνωσε ότι η Μόσχα αποφάσισε εκτεταμένη διεύρυνση της στρατιωτικής της παρουσίας σε ολόκληρο τον κόσμο, γι’ αυτό και το ρωσικό Ναυτικό και η Αεροπορία βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με χώρες όπως οι Αλγερία, Κύπρος, Νικαράγουα, Βενεζουέλα, Κούβα, Σεϋχέλλες, Βιετνάμ και Σιγκαπούρη για την παροχή διευκολύνσεων!
«Διεξάγουμε επείγουσες διαπραγματεύσεις και είμαστε κοντά σε συμφωνία» για την απόκτηση βάσεων ανεφοδιασμού, είπε τότε ο κ. Σοϊγκού.
Εκτός Ρωσίας η Μόσχα διαθέτει σήμερα στρατιωτική παρουσία με τη μορφή βάσεων σε Αρμενία, Αμπχαζία, Λευκορωσία, Καζακστάν, Κιργιζία, Συρία, Τατζικιστάν, Ουκρανία και Νότιο Οσετία.
Μένει να φανεί αν η ενέργεια του Ορτέγα σημαίνει πως υπάρχει βούληση για πολύ μεγάλες γεωπολιτικές ανακατατάξεις ή απλώς είναι μία αντίδραση της στιγμής για να προειδοποιήσει τις ΗΠΑ ότι αν δεν σταματήσουν να τον στοχοποιούν θα κάνει κι άλλα πράγματα που θα τις ενοχλούν σε… μόνιμη βάση.
