Τα αντιτορπιλικά «Δόξα» και «Νίκη» του Ελληνικού Ναυτικού παρελήφθησαν από τις ΗΠΑ το 1950 και για 20 χρόνια αποτέλεσαν δυο κύριες μονάδες του Στόλου. Προέρχονταν από την κλάση του αμερικανικού Ναυτικού Gleaves η οποία ξεκίνησε να ναυπηγείται μεταξύ των ετών 1938 και 1942 αποδίδοντας 66 συνολικά σκάφη.
Από τα 66 σκάφη τα 18 ναυπηγήθηκαν μεταξύ των ετών 1940-41 και τα υπόλοιπα 48 μεταξύ 1940-42. Ιδίως στην τελευταία παρτίδα έπεφταν στο νερό σχεδόν 2 αντιτορπιλικά το μήνα, μόνο για την συγκεκριμένη κλάση, κάτι που υποδεικνύει τους εξωπραγματικούς ρυθμούς παραγωγής της αμερικανικής βιομηχανίας.
Το USS Ludlow («Δόξα» D-20)
Το αντιτορπιλικό «Δόξα» D-20 πριν παραληφθεί από το Ελληνικό Ναυτικό είχε πλούσια δράση στον Β΄ΠΠ ως USS Ludlow (DD-438).
Το σκάφος καθελκύστηκε στις 11 Νοεμβρίου του 1940 από τα ναυπηγεία Bath Iron Works και εντάχθηκε σε υπηρεσία στις 5 Μαρτίου του 1941. Το σκάφος ανέλαβε υπηρεσία ένα σχεδόν μήνα πριν την είσοδο των ΗΠΑ στον πόλεμο. Έτσι πραγματοποίησε την πρώτη του αποστολή τον Οκτώβριο του στο πλαίσιο συνοδείας νηοπομπών από τις ΗΠΑ προς την Βρετανία σύμφωνα με το νόμο Δανεισμού και Εκμίσθωση (Lend-Lease Act). Το Νοέμβριο του 1942 το αντιτορπιλικό πήρε μέρος στην επιχείρηση Torch, που αφορούσε την απόβαση στη βόρεια Αφρική.
Το USS Ludlow ενεπλάκη σε βομβαρδισμούς κατά επάκτιων πυροβόλων και κατά ενός θωρηκτού και δύο αντιτορπιλικών της Γαλλίας του Βισύ σε αυτό που έμεινε γνωστό ως η ναυμαχία της Καζαμπλάνκας. Δέχθηκε ένα πλήγμα από βλήμα των 6 ιντσών στο εμπρός μέρος χωρίς να υποστεί άλλα περαιτέρω πλήγματα.
Στη συνέχεια το USS Ludlow επέστρεψε στις ΗΠΑ για επισκευές πριν αναχωρήσει ξανά στις 14 Ιανουαρίου του 1943 για αποστολή συνοδείας νηοπομπής στην Καζαμπλάνκα. Συνολικά πραγματοποίησε τρεις αποστολές συνοδείας μέχρι τον Ιούνιο του ίδιου έτους όπου και παρέμεινε στη Μεσόγειο προκειμένου να πάρει μέρος στην επιχείρηση Husky που ήταν η απόβαση των Συμμάχων στη Σικελία. Στις 11 Αυγούστου το πλήρωμα των Α/Α πυροβόλων πραγματοποίησε και την πρώτη κατάρριψη γερμανικού αεροσκάφους.
Στις 9 Σεπτεμβρίου το αμερικανικό αντιτορπιλικό πήρε μέρος στην αιματηρή απόβαση στην Ιταλία και πιο συγκεκριμένα στο Σαλέρνο παρέχοντας προστασία στα αποβατικά κύματα. Μετά την απόβαση στη Ιταλία ανέλαβε πάλι καθήκοντα προστασίας νηοπομπών μεταξύ Νάπολης και Οράν μέχρι τις 11 Ιανουαρίου του 1944 όπου κάλυψε με πυρά τα συμμαχικά στρατεύματα στην απόβαση στο Άντζιο στις 22 Ιανουαρίου.
Να σημειωθεί πως στις μέρες της απόβασης υπήρξε μεγάλη αντίδραση απ την Luftwaffe: Το USS Ludlow κατάφερε να καταρρίψει δύο γερμανικά βομβαρδιστικά, ένα αεροσκάφος δίωξης και τρεις κατευθυνόμενες βόμβες A-5 τις οποίες είχε δοκιμάσει στη μάχη για πρώτη φορά η Luftwaffe. Το σκάφος στη συνέχεια πραγματοποίησε ανθυποβρυχιακές αποστολές, βυθίζοντας στην επιφάνεια το γερμανικό υποβρύχιο U-960, ενώ συμμετείχε στην συμμαχική απόβαση στη νότιο Γαλλία.
Μεταξύ 25 και 30 Αυγούστου 1944 συμμετείχε στην εξουδετέρωση του τελευταίου γερμανικού θύλακα αντίστασης στη Μασσαλία. Τα καθήκοντα περιπολίας και συνοδείας νηοπομπών συνεχίστηκαν μέχρις τις 23 Ιανουαρίου όπου και αναχώρησε για νέες αποστολές στη δυτική ακτή της Αφρικής μέχρι την επιστροφή του στη Βοστόνη στις28 Φεβρουαρίου. Τον Απρίλιο απέπλευσε ξανά για τη Βρετανία για τη προστασία νηοπομπής, όπου και το βρήκε το τέλος του πολέμου στην Ευρώπη.
Το USS Ludlow πέρασε τη διώρυγα του Παναμά στις 27 Ιουνίου με προορισμό το Περλ Χάρμπορ όπου έφτασε στις 17 Ιουλίου του 1945, με στόχο να πάρει μέρος επιχείρηση «Όλυμπος» την απόβαση δηλαδή στις ιαπωνικές νήσους.
Η παράδοση της Ιαπωνίας όμως ήρθε νωρίτερα και έτσι το αντιτορπιλικό επέστρεφε στις ΗΠΑ. Στις 20 Μαΐου του 1946 τέθηκε εκτός υπηρεσίας. Στις 6 Ιουνίου του 1950 εντάχθηκε στη δύναμη εφεδρείας και στις 21 Νοεμβρίου θεωρήθηκε ξανά ως ενεργό σκάφος. Διαγράφηκε οριστικά από το αμερικανικό Ναυτικό στις 22 Ιανουαρίου του 1951 παρελήφθη από τον Αντιπλοίαρχο Ν. Ρίτσο και κατέπλευσε στην Ελλάδα το καλοκαίρι του ίδιου έτους.
Το 1954 έκανε με το ομοίου τύπου «ΝΙΚΗ» γενική επισκευή στις ΗΠΑ. Παρέμεινε συνέχεια εν ενεργεία μέχρι το 1971, οπότε μετέπεσε στην εφεδρεία και το 1972 παροπλίσθηκε.
Το USS Eberle (Νίκη D-63)
Το δεύτερο σκάφος της ίδιας κλάσης που προσφέρθηκε στο Ελληνικό Ναυτικό ήταν το USS Eberle (DD-430) και ανέλαβε υπηρεσία ως Νίκη D-63. Το σκάφος καθελκύστηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1940 και εντάχθηκε σε υπηρεσία στις 4 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους. Μετά την εκπαίδευση του πληρώματος στην Καραϊβική το αντιτορπιλικό άρχισε να πραγματοποιεί περιπολίες ανοικτά από τις Βερμούδες, μέχρι τον Αύγουστο του 1941 όταν άρχισε να πραγματοποιεί συνοδεία νηοπομπών. Όπως και το USS Ludlow έτσι και το USS Eberle συμμετείχε τον Οκτώβριο του 1942 στην απόβαση στη βόρεια Αφρική (γαλλικό Μαρόκο), ενώ τον Δεκέμβριο αναχώρησε για περιπολία στο νότιο Ατλαντικό.
Μεταξύ 13 Απριλίου 1943 και 31 Ιανουαρίου 1944 το σκάφος πραγματοποίησε 5 περιπολίες στη Μεσόγειο, επέστρεψε στο Οράν στις 22 Φεβρουαρίου και μετά την απόβαση εκεί κατέπλευσε στη Νάπολη στις 11 Μαρτίου 1944 όπου επιχειρούσε εκεί για περιπολίες στη Μεσόγειο μέχρι το Μάιο.
Τον Αύγουστο του 1944 απέπλευσε από τη Μάλτα για να υποστηρίξει στην απόβαση στη νότια Γαλλία. Στις 21 Αυγούστου βομβάρδισε την γερμανική φρουρά στο μικρό νησί Πορκερόλ ανατολικά τα Μασσαλίας ενώ το απόσπασμα απόβασης που έστειλε στο νησί συνέλαβε 58 Γερμανούς αιχμαλώτους, ενώ ακόμη 14 παραδόθηκαν την επόμενη ημέρα.
Επέστρεψε στη Νέα Υόρκη το Νοέμβριο του 1944 και στη συνέχεια συνόδευσε δύο ακόμη νηοπομπές στο Οράν μέχρι τον Απρίλιο του 1945. Με το τέλος του πολέμου στην Ευρώπη κατέπλευσε στο Περλ Χάρμπορ στις 20 Ιουλίου ως συνοδό του αεροπλανοφόρου Antietam προκειμένου να λάβει μέρος στον πόλεμο του Ειρηνικού.
Το Eberle τέθηκε σε εφεδρεία στις 3 Ιουνίου του 1946 και στις 12 Αυγούστου και αξιοποιήθηκε ως εκπαιδευτικό για τους εφέδρους του Ναυτικού. Κατέπλευσε στη Βοστόνη στις 21 Ιανουαρίου του 1951 πριν παραδοθεί στο Ελληνικό Ναυτικό.
Παρελήφθη το 1951 από τον Ανπχο Γ. Δημητρακόπουλο και κατέπλευσε στην Ελλάδα, το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς. Παρέμεινε συνεχώς ενεργό, μαζί με το ΔΟΞΑ, ανάμεσα στις κύριες μεγάλες μονάδες του Π.Ν. μέχρι το 1971, οπότε μετέπεσε στην εφεδρεία και το 1972 παροπλίσθηκε. Διετέλεσε, πολλά χρόνια, αρχηγίδα της Διοικήσεως αντιτορπιλικών. Παροπλίσθηκε τον Ιούνιο του 1972.
Γενικά χαρακτηριστικά
Η κλάση Gleaves είχε εκτόπισμα 1.630 τόνους, μήκος 106.5 μέτρα, πλάτος 11 μ. και βύθισμα 3,61 μ. Η πρόωσή του πραγματοποιείτο από 4 ατμοστρόβιλους οι οποίοι απέδιδαν ισχύ 50.000 ίππων κινώντας 2 προπέλες. Η μέγιστη ταχύτητα των σκαφών ήταν 37,4 κόμβοι, και είχαν εμβέλεια 12.000 χλμ. με ταχύτητα 12 κόμβων και πλήρωμα 16 αξιωματικών και 260 ναυτών. Ο οπλισμός των σκαφών αποτελείτο από 5 πυροβόλα των 5 ιντσών, (127 χστ.), 6 πολυβόλα των 12,7 χλστ., 6 Α/Α πυροβόλα των 20 χλστ., 10 εκτοξευτές τορπιλών των 533 χλστ. και δύο αφετήρες βομβών βυθού.