Ένα από τα πιο παλιά «γεράκια» των Δημοκρατικών θεωρεί απαράδεκτο ότι στη νέα ελληνοαμερικανική συμφωνία δεν υπάρχει η πρόβλεψη για δημιουργία αμερικανικών βάαεων σε Σκύρο και Λήμνο
Ο ίδιος τόνισε επιγραμματικά ”Φτιάξτε βάσεις σε Λήμνο και Σκύρο, τώρα αφού τα νησιά αυτά ελέγχουν τα Στενά και το του Αιγαίο”.
“Καθώς η στρατηγική και οικονομική σημασία της Ανατολικής Μεσογείου μεγαλώνει, ο στρατός των Ηνωμένων Πολιτειών έχει μικρή υλικοτεχνική υποδομή.
Η παρουσία των ΗΠΑ στην αεροπορική βάση του Ιντσιρλίκ είναι αδύναμη, καθώς το Ναυτικό των ΗΠΑ χρησιμοποιεί εδώ και καιρό τον κόλπο της Σούδας στην Κρήτη.
Την ίδια στιγμή η νέα παρουσία των ΗΠΑ στην Ελλάδα περιορίζεται στο Στρατόπεδο Γεωργούλα στον Βόλο, στην Αλεξανδρούπολη και στο Στεφανοβίκειο.
Με εξαίρεση τον κόλπο της Σούδας, που απέχει σχεδόν 400 μίλια από την Τουρκία, οι υπόλοιπες εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν οι Ηνωμένες Πολιτείες, βρίσκονται όλες στην ηπειρωτική Ελλάδα και αφήνουν εκτεθειμένο το Αιγαίο.
Η ελληνική κυβέρνηση ήλπιζε να επανορθώσει αυτή τη στρατηγική, αλλά η ομάδα εθνικής ασφάλειας του Μπάιντεν έπεισε τον εαυτό της ότι η τοποθέτηση Αμερικανών στρατιωτών στο νησί της Σκύρου, όπως είχε ζητήσει η Ελλάδα, θα ανταγωνιζόταν την Τουρκία.
«Ανατολική Μεσόγειος – 2021» η άσκηση των Τούρκων – Άλλαξε όνομα καθώς το…«Γαλάζια Πατρίδα» ξεφούσκωσε γύρω από την Αττάλεια
Αυτό είναι ανοησία. Η Σκύρος βρίσκεται στο κεντρικό Αιγαίο, σε καλή τοποθεσία για να προστατεύει τα άλλα νησιά και τους πόρους τους, χωρίς να αποτελεί απειλή για την Τουρκία.
Ενώ η Ελλάδα δεν ζήτησε επίσημα αμερικανική παρουσία στη Λήμνο, η Αθήνα θα είχε δεχτεί εύκολα και εκεί μια μικρή αμερικανική παρουσία.
Η αμερικανική παρουσία στη Σκύρο και τη Λήμνο θα απέτρεπε την τουρκική επιθετικότητα όχι μόνο κατά της Ελλάδας αλλά και ευρύτερα κατά της Κύπρου, του Ισραήλ, της Αιγύπτου, της Λιβύης, και άλλων παράκτιων κρατών της Ανατολικής Μεσογείου, αφού και οι δύο τοποθεσίες είναι κρίσιμες για την παρακολούθηση της κυκλοφορίας μέσω των Στενών από τη Μαύρη Θάλασσα”, τονίζει ο Ρούμπιν.
Στην πρώτη μεγάλη ομιλία του για την εξωτερική πολιτική ως πρόεδρος, ο Τζο Μπάιντεν δήλωσε: «Η Αμερική επέστρεψε, η διπλωματία επέστρεψε».
“Ήταν μια ευπρόσδεκτη ρητορική, αλλά δύο επεισόδια διπλωματικής αμέλειας μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά την ασφάλεια της Ευρώπης για τις επόμενες δεκαετίες.
Η πρώτη απόφαση ήταν υψηλού προφίλ, αφού ο Μπάιντεν κινήθηκε για να αντιστρέψει τις πολιτικές του προκατόχου του, ακυρώνοντας τις αμερικανικές κυρώσεις στον αγωγό Nord Stream II, επιτρέποντας έτσι την λειτουργία του.
Το δεύτερο πλήγμα αφορούσε την ασφάλεια της Ευρώπης, και ήρθε μόλις τον περασμένο μήνα.
Η συμφωνία Αμοιβαίας Άμυνας και Συνεργασίας που υπέγραψαν ο υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν και ο Έλληνας ομόλογός του Νίκος Δένδιας ήταν ένας θρίαμβος.
Η συμφωνία εδραιώνει τη σχετικά νέα διμερή αμυντική συνεργασία ΗΠΑ-Ελλάδας (σε αντίθεση με το ΝΑΤΟ), διευκολύνοντας μεγαλύτερη εκπαίδευση και συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και Ηνωμένων Πολιτειών.
Οι βάσεις όμως που επιλέχθηκαν από τις ΗΠΑ δεν επέτρεψαν να περατωθεί ο θρίαμβος.
Την ίδια περίοδο, Πούτιν και Ερντογάν, απορρίπτουν το σημερινό status quo, μιλούν για αναθεώρηση των αναγνωρισμένων συνόρων τους, κατηγορούν τη Δύση για απώλεια του μεγαλείου τους, και επιδιώκουν να προκαλέσουν περιφερειακές κρίσεις ως ένα τρόπο για να αποσπάσουν την προσοχή του κοινού από τη δική τους οικονομική κακοδιαχείριση.
Η Τουρκία έχει στείλει στρατεύματα στη Συρία, το Ιράκ και το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, παραβίασε το status quo στην Κύπρο, διεκδίκησε θαλάσσια σύνορα με τη Λιβύη εις βάρος των ενδιάμεσων χωρών και απείλησε ελληνικά νησιά στο Αιγαίο Πέλαγος.
Η δυτική αδυναμία, είτε διατυπώνεται ως διπλωματία είτε όχι, ενθαρρύνει τον Ερντογάν σε περαιτέρω επιθετικότητα”, καταλήγει ο Ρούμπιν μεταξύ άλλων.
